Smuteczki moje

Świerk pachnie tak samo jak zawsze
Światełka migocą
kolędy się snują
nie ma z kim podzielić się opłatkiem
 Boli
Litery na kartce są tylko literami
Brak  w nich  spojrzenia
ciepła dłoni i  barwy głosu
Moja wigilia

Bez okalsków

Coś się wydarzyło, coś bardzo ważnego. 
Ciepełko, wzruszenie, piękne uczucie...
Nie ma fajerwerków, ochów, achów...
Uboga radość  bez  podzielenia się.
Coś się wydarzyło i  coś umknęło.
Kawa, papieros i wino,
Są na wyciągnięcie ręki.

Depresyjnie

Zachody i wschody słońca już nie cieszą

Plusk deszczu o szybę nie zachwyca

Powiew wiatru nie rozczula

Amplituda emocji zmalała do zera.

Obolałe ciała

obtłuczone życiem dusze

szukają ukojenia we wspomnieniach.

Na wysokich poduchach przysypiają namiętności

W przydeptanych kapciach

chowają się roztańczone stopy.

Dłonie zapomniały dotyku czułości

ciało pieszczot, usta smaku pocałunku.

Tylko szeroko otwarte oczy patrzą i wciąż szukają drogi.

Niemoc

Zapomnieć
nie mogę
Kochać nie powinnam
Pamiętać chcę
Tęsknić, czekać mogę.
Totalna niemoc i niewola
na własne i niewłasne życzenie.
Moja karma.

Zawieszenie

Nie ma dobrych odpowiedzi na moje pytania.
A może pytania są niewłaściwe?
Dlatego  już nie pytam.

W każdym z nas jest dziecko

Moje dziecko wciąż kwili
Czeka na czułość, na przytulenie.
Marzy o podróżach w nieznane
o podarkach, o lizaku na patyku
O wszystkim, czego nie zaznało, nie dotknęło.
Kocham to swoje dziecko.
Jest tym, co we mnie najprawdziwsze.

Krople

Dzwonią o szyby, bębnią w uszach
zakłamują ciszę.
Dają życie roślinom
Plumkanie, stukanie.
Zamykam się w kroplach.
Niech płyną.
Deszcz, czy potok łez?

Lęk

Bzy zakłóciły myśli
Zieloność rozgościła się za oknem,
Ptaki coś świergolą.
Deszcz pada, słońce świeci
Chcę widzieć i czuć. 
Jestem głucha i ślepa.
Boję się.

Moja wiosna

Moja wiosna w pełni.
W naturze.

Rozchylone zapraszają.
Natura zniewala.

Bajka

Nocne zwidy 
sny nieokiełznane
pragnienia niespełnione
oplatają dzień
Dzień czeka na noc
To się wciąż dzieje.
Telefon koi 
podsyca, kusi, upaja.
Ta bajka wciąż się pisze.
Piękna, kolorowa.
Nie wszystkie bajki kończą się szczęśliwie.
Ja to wiem.
Nie chcę jej kończyć
Niech wciąż trwa.

Bez tytułu

Księżyc w pełni
już go  nie  ma
Drżenie serca - zamarło
Telefon ogłuchł 
cisza bolała.
Bólu  nie zapominam nigdy.
Mino  to wybaczam i  przytulam, bo ja tak chcę.
Tak niewiele potrzebuję  by oddychać. .

Księżycowe marzenia

Pełnia
Niebo rozgwieżdżone
Resztki śniegu w polu  widzenia
Na stole pod bzami pusto
Wiosną zakwitną bzy.
Stół ożyje.
Kawa o poranku jest najsmaczniejsza.
We dwoje.

Kocham Okudżawę od zawsze i na zawsze

https://www.youtube.com/watch?v=yCnlaBJRKcE

Wera Gran też jest w mojej ulubionej kolekcji od lat.

https://www.youtube.com/watch?v=-oHLPCr3XLI


Tylko kilikać i się rozpływać.
Tyle nam wolno.

Lęki codzienności

Moje myśli są moimi lękami
To nie duchy i upiory
To lęki codzienne.
Od świtu do nocy.
Myśli się placzą,  bładzą
zawracają, zapętlają
 i wyzwalają lęki.
Może chcę zbyt dużo
a boję się chcenia.
Śmieszna zawiłość.

Prawda

kliknij na ten link poniżej   pod apisanym'

ww.youthttps://wube.com/watch?v=X4ciBZc-9dU

Są ludzie,
którzy mijają cię bez  słowa.
Są ludzie  pozornie przyjaźni
ktorzy pytają jak ci pomóc
aczkolwiek nie pomagają,
ważne, że pytają.
Są ludzie, którzy powinni pomóc,
a nabiearają w usta żółci,
która boli.
Ale są tacy, którzy nie pytają, nie rozliczają,
a pomagają.
To są prawdziwi ludzie i przyjaciele.
Spotkałam tylko Jednego.
Chylę czoło i klękam
tylko tyle mogę
chociaż chciałabym więcej.

Sekrertne wyznanie

Jesteś. Patrzę na Ciebie i widzę Twoje oczy.

Dobre, szczere, ufne.

Widzę mocne dłonie i czuję ich ciepły dotyk. Patrzę na Twoje usta imiękkie i niezdecydowane. 

Uśmiecham się, a  Ty odwzajemniasz uśmiech. Nie zwariowałam,  tak czuję każdego dnia, od kiedy umieściłam Twoje zdjęcie na pulpicie laptopa. 

Raniutko mówię – dzień dobry, a potem pijemy razem kawę.

Dobrze nam ze sobą -  tak wis a wis, bez zobowiązań. 

Bardzo dobrze. 

Przed snem, zanim powiem Ci – dobrej nocy, łaskoczę opuszkami palców Twoje wąsy i czubek nosa, a Ty się śmiejesz i nazywasz mnie głuptaskiem. 

Robiąc zdjęcie w ten wyjątkowy dzień,  wiedziałam, że dzięki temu będziesz bliziutko, na wyciągnięcie dłoni, w zasięgu wzroku. 

Dziękuję Ci,  że chociaż tak jesteś ze mną.

Obrazek z sieci.

Zaczynamy od nowa

Magiczna godzina wybiła
zmieniając jedną cyferkę.
Coś zostało za nami
warte zapamiętania,
ale też do zapomnienia.
Dużo jeszcze przed nami
zawirowań, uniesień.
Oby ta nowa cyferka 
dała nam dobre chwile,
które warto  pamiętać.